748 total views
Οι ιστορίες βασίζονται σε αληθινά κλινικά γεγονότα αλλά υποθετικούς ασθενείς και γράφονται από τον Δρ. Ιωάννη Μάλλιαρη & τους συνεργάτες του για ψυχοεκπαιδευτικούς σκοπούς. Τα ονόματα και τα όποια προσωπικά στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί έχουν αλλάξει για την προστασία του ιατρικού απορρήτου των ασθενών μας.
O Γιώργος είχε έρθει στο θεραπευτικό μας κέντρο σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του. Είχε περάσει πολλά χρόνια στη ζωή του με αλλεπάλληλες καταθλίψεις και ότι θεραπείες και εάν έκανε τα επεισόδια συνέχιζαν. Κάθε φορά έπαιρνε κανονικά τα φάρμακά του και τα σταμάταγε μόνο όταν γινόταν καλύτερα. Όλοι οι ψυχίατροί που είχε δει του έλεγαν ότι πάσχει από κατάθλιψη και ότι πρέπει να παίρνει τα φάρμακά του.
Όταν τον είδαμε και μας είπε στο πρώτο ραντεβού την ιστορία του θεωρήσαμε ότι η κατάθλιψή του δεν ήταν απλή κατάθλιψη και επίσης καταλάβαμε ότι παρόλο την συνέπεια που είχε δείξει στη θεραπεία του ήξερε λίγα πράγματα για την κατάθλιψή του και δεν είχε κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία.
Δεν του αλλάξαμε την φαρμακευτική του αγωγή μέχρι να καταλάβουμε καλύτερα το ιστορικό του και του προτείναμε να ξεκινήσουμε με λίγες συνεδρίες συμπεριφορικής θεραπείας, για να βοηθήσουμε άμεσα την βελτίωση της διάθεσης του, αλλά παράλληλα να κάνουμε όσο πιο άμεσα μπορούμε το πρόγραμμα διάγνωσης και ψυχοεκπαίδευσης. Αυτό θα μας έδινε την καλύτερη δυνατή διαγνωστική εικόνα, θα μάθαινε τον Γιώργο για τα θεματά του και θα αποτελούσε την πιο καλή βάση για το θεραπευτικό του πλάνο.
Του εξηγήσαμε επίσης ότι στo κέντρο μας ο ψυχίατρος και ο ψυχολόγος δουλεύουν μαζί συνδυαστικά για το καλό του ασθενή και ότι για εμάς η φαρμακευτική αγωγή έχει νόημα μόνο μέσα στα πλαίσια της ψυχοθεραπείας.
Του εξηγήσαμε επίσης, ότι παρόλο που θέλαμε και εμείς να βελτιώσουμε την διάθεση του όσο πιο άμεσα γίνεται, το βασικό μας θεραπευτικό μέλημα είναι να σταματήσουμε τα επεισόδια κατάθλιψης που βιώνει σε συχνά διαστήματα στη ζωή του.
Έτσι και ξεκινήσαμε τη θεραπεία του. Ο ψυχίατρος μας έκανε μια μικρή ρύθμιση στην αγωγή του και ο ψυχολόγος άρχισε να δουλεύει με τον Γιώργο την συμπεριφορική ψυχοθεραπεία και παράλληλα το πρόγραμμα διάγνωσης και ψυχοεκπαίδευσης.
Μέσα σε 3 εβδομάδες είχαμε τελειώσει όλες τις ψυχομετρικές εξετάσεις μας και είχαμε πλέον ένα πάρα πολύ καλό ιστορικό της ψυχικής υγείας και ζωής του Γιώργου. Οι αρχικές μας υποψίες είχαν επαληθευτεί. Η κατάθλιψη του Γιώργου δεν ήταν μια απλή κατάθλιψη.
Ο Γιώργος είχε βιώσει επίσης και πολλά επεισόδια υπομανίας τα οποία δεν τα είχε αναφέρει ποτέ σε κανέναν ειδικό ψυχικής υγείας. Του εξηγήσαμε ότι η υπομανία δεν είναι απλώς μια καλή περίοδο στη ζωή του αλλά μια σημαντική αλλαγή στην κανονική του διάθεση που παρόλο που τον έκανε να αισθάνεται καλά βοηθούσε μετά να έρθει η κατάθλιψή του.
Επίσης καταλάβαμε ότι με πολλές φαρμακευτικές αγωγές με αντικαταθλιπτικά που είχε κάνει στο παρελθόν η διάθεσή του εάν και βελτιωνόταν αρχικά έπειτα γίνονταν υπομανιακή. Του εξηγήσαμε ότι κάτι τέτοιο παρόλο που τον έκανε να νοιώθει καλά αρκετά γρήγορα, δυστυχώς στο μέλλον θα του έφερνε περισσότερες καταθλίψεις.
Μαζί με τον ψυχίατρό μας του αλλάξαμε τη διάγνωση της κατάθλιψης σε διπολική διαταραχή τύπου 2. Έπειτα, εφόσον είχε τελειώσει και όλες τις ψυχομετρικές μας εξετάσεις, είχαμε μια πολύ καλύτερη εικόνα για την προσωπικότητά του, τα παιδικά του βιώματα αλλά και τα γεγονότα ζωής που επηρεάζουν τη διάθεσή του.
Ο ίδιος έμαθε πολλά περισσότερα για την διπολική του διαταραχή και για πρώτη φορά στη ζωή του είχε αρχίσει να καταλαβαίνει γιατί είχε συνέχεια καταθλίψεις και δεν γινόταν καλά.
Επίσης για πρώτη φορά είχε συμμετέχει στο πλάνο θεραπείας του και είχε αρχίσει να καταλαβαίνει πως θα δουλέψει γενικότερα η θεραπεία του.
Έχοντας πλέον μια πολύ καλύτερη εικόνα της διάγνωσής του αποφασίσαμε να του αλλάξουμε την αγωγή του. Του εξηγήσαμε ότι είναι πιο θεμιτό να αλλάξουμε την αγωγή σε κάποιο σταθεροποιητή διάθεσης που μπορεί και να έχει αντικαταθλιπτική δράση. Αποφασίσαμε όλοι μαζί το καλύτερο φάρμακο αυτής της κατηγορίας μαζί του έχοντάς τον ενημερώσει για τις πιθανές παρενέργειες.
Παράλληλα η ψυχοθεραπεία του συνέχιζε με αποτέλεσμα η διάθεση του να έχει βελτιωθεί σημαντικά. Αυτή τη φορά βγήκε πολύ πιο σταδιακά και σταθερά από την κατάθλιψη του και δύο χρόνια αργότερα συνεχίζει να είναι καλά και να μην έχει πάθει ξανά κατάθλιψη. Ανά διαστήματα μας λέει ότι του λείπουν και αυτές οι πολύ καλές περίοδοι της υπομανίας, αλλά όταν του θυμίζουμε και τα επεισόδια κατάθλιψής του, μας λέει ότι είναι πολύ καλύτερα χωρίς αυτές.
Συνεχίζουμε να δουλεύουμε με τον Γιώργο και να τον υποστηρίζουμε σε δύσκολες περιόδους στη ζωή του και ο ίδιος συνεχίζει να ακολουθεί την αγωγή του και να συμμετάσχει στη ψυχοθεραπεία του, αλλά πλέον όπως και ο ίδιος μας λέει η ζωή του είναι επικεντρωμένη στην ζωή του και στα πράγματα που πάντα αγαπούσε και ήθελε να κάνει και όχι στο πως θα επιβιώνει με την κάθε κατάθλιψη που τον χτυπούσε.
Ο Γιώργος πλέον ζει τη ζωή του και για τη ζωή του. Γνωρίζει καλά τη διπολική διαταραχή του αλλά αυτό δεν το σταμάτησε να βελτιώσει τη δουλειά του και να ξεκινήσει και την δική του οικογένεια. Γνωρίζει ότι δεν είναι μόνο η διάγνωσή του αλλά ότι η αποδοχή της διαγνωσής του και η συνεργασία του με τη θεραπεία του τον έχει βοηθήσει να είναι πολλά περισσότερα από ότι η διαγνωσή του.
Αυτή ήταν μια από τις ιστορίες του Γιώργου. Θα σας πούμε και άλλες εκπαιδευτικές κλινικές ιστορίες από τη θεραπεία του Γιώργου αλλά και άλλων υποθετικών ασθενών μας για να καταλάβετε καλύτερα τα θέματα θεραπείας και λειτουργίας μας.
Οι ιστορίες βασίζονται σε αληθινά κλινικά γεγονότα αλλά υποθετικούς ασθενείς και γράφονται από τον Δρ. Ιωάννη Μάλλιαρη & τους συνεργάτες του για ψυχοεκπαιδευτικούς σκοπούς. Τα ονόματα και τα όποια προσωπικά στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί έχουν αλλάξει για την προστασία του ιατρικού απορρήτου των ασθενών μας.
Γεια σας.Επειδη κ εγω μπαινοβγαινω χρονια σε καταθλιψεις θα ηθελα να μου πειτε τι χαρακτηριστικα εχει η υπομανια δ.λ.δ. τι συμπτωματα για να δω αν ανηκω κ εγω στην κατηγορια του Γιωργου που γραφετε το ιστορικο του.
Ευχαριστω
Γειά σας,
Αυτά τα θέματα όπως θα καταλαβαίνετε είναι αρκετά ιδιαίτερα και χρειάζονται προσεχτική διαγνωστική αξιολόγηση από κοντά. Παρόλα αυτά για να έχετε μία εικόνα η υπομανία μπορεί να εμφανίσει τα ίδια συμπτώματα με την μανία (δείτε https://whatis.bipolar.gr) αλλά αυτό γίνεται χωρίς να υπάρχει πρόβλημα στη λειτουργία (άρα το άτομο αισθάνεται ιδιαίτερα καλά) και χωρίς να γίνεται αντιληπτή αυτή η κατάσταση από τον ασθενή (που αισθάνεται καλά) αλλά και από τον περιγυρό του (που τον βλέπουν αρκετά καλά) ή ακόμα και από τους ψυχολόγους/ψυχιάτρους του που μπορεί να μην έχουν αρκετή εμπειρία σε τέτοια θέματα. Υπάρχουν και πιο ιδιαίτερες συναισθηματικές διαταραχές που ακόμα και εάν δεν εμφανίζουν υπομανιακές εξάρσεις, οι συχνές καταθλιπτικές διακυμάνσεις τις φέρνουν πιο κοντά στο διπολικό φάσμα και ανταποκρίνονται καλύτερα σε διπολικού τύπου θεραπείες. Με εκτίμηση, Δρ. Ιωάννης Μάλλιαρης