489 total views

Η διπολική διαταραχή είναι μια ψυχική ασθένεια με υψηλό ποσοστό λανθασμένης διάγνωσης και συνήθως λανθασμένη διάγνωση για άλλες ψυχικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη, η σχιζοφρένεια, οι διαταραχές άγχους, οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές και οι διαταραχές της προσωπικότητας, με αποτέλεσμα την κακομεταχείριση κλινικών συμπτωμάτων και την αύξηση των επαναλαμβανόμενων επεισοδίων.

Μία πρόσφατη μελέτη από το τμήμα ιατρικής του πανεπιστημίου της Σανγκάι της Κίνας επιχείρησε να κατανοήσει τους λόγους της λανθασμένης διάγνωσης της διπολικής διαταραχής προκειμένου να βοηθήσει τους κλινικούς να εντοπίσουν σαφέστερα την ασθένεια και να αποφύγουν τα διαγνωστικά σφάλματα.

Συλλέχθηκαν τα δεδομένα από μια εξωτερική κλινική τα οποία περιελάμβαναν δύο ομάδες: μία ομάδα με επιβεβαιωμένη διάγνωση διπολικής διαταραχής και μία ομάδα ασθενών που είχαν διαγνωστεί εσφαλμένα (δηλαδή εκείνοι που είχαν στην πραγματικότητα διπολική διαταραχή αλλά έλαβαν διαφορετικές διαγνώσεις, και εκείνους χωρίς διπολική διαταραχή που έλαβαν διάγνωση διπολικής διαταραχής). Οι πληροφορίες μεταξύ αυτών των δύο ομάδων συγκρίθηκαν.


Υπήρχαν συνολικά 177 περιπτώσεις που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης αυτής της μελέτης. Μεταξύ αυτών, 136 περιπτώσεις (76,8%) ήταν που είχαν λάβει λανθασμένη διάγνωσης (κατάθλιψης ή διπολικής διαταραχής) και 41 περιπτώσεις (23,2%) ήταν στην ομάδα με την επιβεβαιωμένη διπολική διαταραχή. Ασθενείς με κατάθλιψη είχαν τις περισσότερες περιπτώσεις λανθασμένης διάγνωσης (70,6%).

Το πρώτο επεισόδιο των ασθενών με λανθασμένη διάγνωση ήταν πιο πιθανόν να είναι καταθλιπτικό επεισόδιο, και αυτοί οι ασθενείς είχαν έναν μεγαλύτερο αριθμό καταθλιπτικών επεισοδίων στην πορεία της ασθένειας. Ο χρόνος από την έναρξη της ασθένειας μέχρι την πρώτη θεραπεία ήταν συγκριτικά σύντομος σε αυτούς με λανθασμένη διάγνωση. Ο χρόνος από την έναρξη της ασθένειας μέχρι μία επιβεβαιωμένη διάγνωση ήταν μεγαλύτερος. Η συνολική πορεία της ασθένειας ήταν μεγαλύτερη. Υπήρχαν περισσότερες εισαγωγές για θεραπεία και οι νοσηλείες ήταν πιο συχνές.

Οι ασθενείς με λανθασμένη διάγνωση είχαν περισσότερα ψυχωσικά συμπτώματα, ειδικά όταν είχαν κατάθλιψη, και οι περιπτώσεις της συννοσηρότητας ήταν μεγαλύτερες. Η κλίμακα υπομανίας/μανίας (HCL-32) ήταν μικρότερη στους ασθενείς με λανθασμένη διάγνωση. Υπήρχαν περισσότεροι ασθενείς με διάγνωση διπολικής διαταραχής και άλλες σχετικές διαταραχές οι οποίοι είχαν λανθασμένη διάγνωση, από εκείνους οι οποίοι είχαν επιβεβαιωμένη διάγνωση διπολικής διαταραχής, και υπήρχαν περισσότεροι ασθενείς λανθασμένης διάγνωσης που είχαν διαγνωστεί με καταθλιπτικά επεισόδια οι οποίοι είχαν ένα πρόσφατο επεισόδιο.

Το ποσοστό της λανθασμένης διάγνωσης των εξωτερικών διπολικών ασθενών που έλαβαν θεραπεία ήταν αρκετά υψηλό και συχνά έλαβαν λανθασμένη διάγνωση της κατάθλιψης. Στην ομάδα της λανθασμένης διάγνωσης το πρώτο επεισόδιο τείνει να εκδηλώνεται ως καταθλιπτικό επεισόδιο. Σε αυτή την ομάδα υπήρχε επίσης ένας μεγαλύτερος αριθμός καταθλιπτικών επεισοδίων κατά τη διάρκεια της ασθένειας, συνοδευόμενο από περισσότερα ψυχωτικά συμπτώματα και υψηλότερη συχνότητα συννοσηρότητας. Επιπλέον, αυτοί οι ασθενείς δεν είχαν εναισθησία (insight) των δικών τους συμπτωμάτων μανίας και υπομανίας, με αποτέλεσμα να προκληθούν δυσκολίες στην πρόωρη διάγνωση, που με την σειρά του συνεπάγεται με μεγαλύτερο χρόνο επιβεβαίωσης της διάγνωσης, υψηλότερο ποσοστό νοσηλείας και μεγαλύτερο αριθμό νοσηλειών.

Κλινικές σκέψεις από τον Δρ. Μάλλιαρη:

  • 1. Είναι σημαντικό η διάγνωση της διπολικής διαταραχής να εξετάζεται διεξοδικά και να χρησιμοποιούνται τόσο κλινικές όσο και ψυχομετρικές εκτιμήσεις. Η χαμηλή εναισθησία σε υπομανιακά και μανιακά επεισόδια που μπορεί να υπάρχει σε κάποιους μπορεί να οδηγήσει εύκολα σε λανθασμένη διάγνωση απλής κατάθλιψης ή άλλη διαταραχής πέρα της διπολικής.

 

  • 2. Είναι σημαντικό να αξιολογείται διαγνωστικά η κακή ανταπόκριση σε θεραπευτικές παρεμβάσεις. Για παράδειγμα όταν σε διάγνωση κατάθλιψης υπάρχει κακή ανταπόκριση σε αντικαταθλιπτικές αγωγές (ή πάρα πολύ γρήγορη ανταπόκριση) εκεί αξίζει να επανεξεταστεί το θέμα της διάγνωσης.

 

  • 3. Σε περιπτώσεις που η διάγνωση της διπολικής διαταραχής δεν είναι ξεκάθαρη, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει πολύ προσοχή στις θεραπείες και να μην υπάρχει βιασύνη για θεραπευτικά αποτελέσματα. Η βασική μας μέριμνα θα πρέπει να είναι να μην υπάρχει κατά κύριο λόγο χειροτέρευση της συναισθηματικής διαταραχής.

 

—-

– Μετάφραση περίληψης: Κλεοπάτρα Σουπιού, Ψυχολόγος, Μέλος συνεργάτης της ΕΔΟ.

– Επιστημονική επιμέλεια: Δρ. Ιωάννης Μάλλιαρης, Ψυχολόγος, Διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Επιστημονικός υπεύθυνος της ΕΔΟ.

Πηγή: Σουπιού & Μάλλιαρης (2019) “Η Λανθασμένη Διάγνωση της Διπολικής Διαταραχής”  maniokatathlipsi.gr .

Ελεύθερη η αναδημοσίευση, ως έχει, με αναφορά στην πηγή.

Hui, S. H. E. N., Zhang, L., Chuchen, X. U., Jinling, Z. H. U., Meijuan, C. H. E. N., & Yiru, F. A. N. G. (2018). Analysis of Misdiagnosis of Bipolar Disorder in An Outpatient Setting. Shanghai archives of psychiatry, 30(2), 93.